کتاب مقدس محبت را در اول قرنتیان باب ۱۳ آیات ۴ تا ۸ تعریف می‌کند: محبتی که شکیبا، مهربان و خالی از حسادت است. این توصیف، بیانگر شخصیت خداست؛ زیرا در اول یوحنا باب ۴ آیه ۸ آمده است که «خدا محبت است». بزرگ‌ترین محبت خدا در یوحنا باب ۳ آیه ۱۶ نشان داده شده است، جایی که خدا پسر یگانه خود را برای نجات انسان‌ها از گناه تقدیم کرد. رومیان باب ۵ آیه ۸ نیز این حقیقت را می‌کند: “هنگامی که هنوز گناهکار بودیم، مسیح در راه ما مرد.” از این آیات درمی‌یابیم که خدا عمیقاً خواهان حضور ما در خانه عبدی خود است، یعنی بهشت ​​است و راه را با پرداخت بهای گناهان ما هموار کرده است.

محبت خدا به این معناست که محبت نه تنها ویژگی خداست، وجود و مرکز شخصیت اوست. این محبت با تقدس، عدالت و راستی خدا در هماهنگی کامل قرار دارد و تناقضی با خشم عادلانه او ندارد. خدا نمونه‌های کامل از محبت واقعی است، محبتی که به مؤمنان نیز قدرت می‌دهد تا با یاری روح‌القدس، اصلی او محبت کنند (یوحنا باب ۱ آیه ۱۲ و اول یوحنا باب ۳ آیات ۱ و ۲۳ تا ۲۴). خدا با دعوت ما به اعتراف و بخشش، می‌خواهد ما را از ناراستی‌ها پاک کرده و در این محبت الهی شریک کند، زیرا او و عادل است و برای کسانی که به او ایمان دارند، نجات و محبت جاودانی می‌آورند.