با نگاهی بر ادیان ابراهیمی و سکولاریسم

---

نویسنده: داریوش گلباغی

مقدمه

            در مقاله پیش رو قصد داریم به بررسی مفهوم کار و استراحت از دیدگاه کتاب مقدس بپردازیم و نشان دهیم که چگونه این مفاهیم در بستر اعتقادی مسیحیت، به‌ویژه در عهد جدید، تعریف شده و اهمیت یافته‌اند. در این راستا، مقایسه‌ای با رویکردهای یهودی، اسلامی و دیدگاه سکولار ارائه خواهیم داد تا ابعاد معنوی و اخلاقی این مفاهیم بیشتر روشن شود. این مقاله سعی دارد با تمرکز بر آموزه‌های کتاب مقدس، از جمله نمونه‌های مرتبط با زندگی عیسی مسیح و پولس رسول، رابطه میان کار، استراحت و تعادل در زندگی انسان را تحلیل کند و تفاوت‌ها و شباهت‌های موجود میان ادیان و نگرش سکولار را در این زمینه مورد بحث قرار دهد.

کار از منظر کتاب مقدس

مفهوم کار و استراحت یکی از مسائل بنیادین زندگی انسان است که در طول تاریخ در فرهنگ‌ها و ادیان مختلف مورد توجه قرار گرفته است.  در بررسی اولیه کتاب مقدس متوجه این موضوع خواهیم شد که واژه کار و مشتقات مربوط به آن، چه به‌ صورت مستقیم و چه غیرمستقیم، بیش از هشتصد مرتبه در این کتاب ذکر شده است. «دبلیو جونز» در کتاب خود با عنوان «هر چیز نیکو» تلاش کرده این موارد را به تفصیل بررسی و دسته‌بندی کند. او معتقد است که «کتاب مقدس مملو از نمونه‌ها، مثال‌ها و آموزه‌های مثبت درباره کار است».  [1]او توجه ما را به چند نمونه و آموزه‌های کلی درباره کار که در طول مطالعه کتاب مقدس  به چشم می‌خورند، جلب می کند. برای مثال می گوید: «خود عیسی مسیح در عهد جدید یک نجار یعنی  یک کارگر] یدی[ بود و او در نهایت از نظر شغلی یک صنعتگر به حساب می آمد.»(متی ۱۳:۵۵؛ مرقس ۶:۳)[2]

خداوند در سراسر کتاب مقدس به کار مشغول است و پیوسته به انجام آن ادامه می‌دهد. «پال استیونز» اشاره می‌کند که نویسندگان کتاب مقدس خدا را به‌صورت استعاری به‌عنوان کارگری به تصویر می‌کشند که در تقریباً تمام حرفه‌ها، صنایع و نقش‌های انسانی حضور فعال دارد و مشغول فعالیت است.[3] «استیونز» مشاغل متعددی را که در کتاب مقدس به خدا نسبت داده شده، فهرست می‌کند. از جمله این مشاغل می‌توان به  باغبانی (پیدایش ۸:۲) شبانی (مزمور۲۳:۱) کوزه‌گری (ارمیا ۶:۱۸) و پزشکی (متی ۱۶:۸) اشاره کرد. او همچنین به معلمی (مزمور ۱۰:۱۴۳) و فلزکاری (ملاکی ۲:۳–۳؛ حزقیال ۲۰:۲۲ [4](اشاره می کند. «دبلیو جونز» اما انتقاد خود را متوجه دیدگاهی می‌کند که همچنان خدا را در ابرها، نشسته بر تخت و در حال استراحت همیشگی تصور می‌کند. او با این تفکر مخالف است و می‌گوید:

 «…که هنوز برای برخی  این توصیف از خدا به خصوص در عهد جدید در مسیح چالش ‌برانگیز است، پس ترجیح می دهند عیسی را ]منفعل[ و با هاله‌ای از نور در اطراف سرش ببینند، مانند نقاشی‌های قرون وسطایی.[5]»

پولس رسول نیز یک کارگر بود، کتاب اعمال رسولان او را یک «سازنده خیمه» معرفی می کند. (اعمال ۳:۱۸؛ ۳۴:۲۰) پولس نه ‌تنها صنعتگر بود، بلکه به کار خود به‌عنوان الگویی برای کلیسا اشاره می‌کرد، او به جماعت ایمانداران، دراینباره اینطور نوشت: «زیرا شما، ای برادران، زحمت و تلاش ما را به‌خاطر می‌آورید؛ شبانه‌روز کار کردیم تا باری بر دوش هیچ‌یک از شما نگذاریم.» (اول تسالونیکیان ۹:۲) پولس رسول تعلیم می‌داد که هر کس توانایی کار کردن دارد، باید برای تأمین نیازهای خود و خانواده‌اش تلاش کند و بار اضافی بر دوش دیگران نگذارد.[6] او به نظر نمی‌رسید که قصد داشته باشد کار فیزیکی را بر کار ذهنی یا بالعکس برتری دهد. عهد جدید پر از نمونه‌ها، آموزه‌ها و مثال‌های مثبت درباره کار است، چه به‌عنوان فعالیتی بدنی و چه به‌عنوان فعالیتی ذهنی.

            در مجموع، دیدگاه کتاب مقدس درباره کار را می‌توان با دو مفهوم کلیدی بهتر درک کرد: کار به‌عنوان سرپرستی وکار به‌عنوان پاداش. در (پیدایش ۱۵:۲) خداوند انسان را به‌عنوان «سرپرست» آفرینش منصوب کرد و مسئولیت کار کردن و مراقبت از زمین را به او سپرد. این وظیفه نشان‌دهنده نقشی است که انسان در حفظ و بهره‌برداری مسئولانه از خلقت ایفا می‌کند .«پل استیونز» نقش انسان به عنوان سرپرست را به شباهت او با خداوند  به عنوان”اولین و برترین کارگر جهان”، معرفی می‌کند. کتاب مقدس همینطور کار و فرصت‌های مالی مرتبط با آن را به عنوان «هدیه»‌ یا پاداشی از سوی خدا به تصویر می‌کشد. [7] در( تثنیه ۱۷:۸–۱۸ ) آمده است که خداوند «آن کسی است که به شما قدرت به دست آوردن ثروت را می‌دهد». این تعلیم با پیام کلی تثنیه هماهنگ است که خداوند بخشنده برکات است. (تثنیه ۲۸)

            در حالی که چندین آیه در کتاب جامعه، ثمره کار را به عنوان برکتی از جانب خداوند توصیف می‌کنند (جامعه ۲۴:۲؛ ۲۲:۳؛ ۱۸:۵–۱۹)، آیات دیگر به پوچی و بیهودگی کار اشاره می‌کنند (مانند جامعه ۱۷:۲–۲۳؛ ۴:۴–۱۶). از طرف دیگر، نتیجه سخت کوشی همیشه لزوما به کامبیابی منجر نمی شود. «اشنایدر» هشدار می‌دهد که نباید ثروت و رفاه را لزوما به عنوان ]تنها[ نشانه‌ای از برکت خداوند بر یک کارگر سخت‌کوش تلقی کرد و استدلال می‌کند که سرپرستی مطیعانه همیشه به رفاه و ثروت منجر نمی‌شود.[8]

کار و استراحت –  مأموریت الهی

از دیدگاه کتاب مقدس، به ویژه عهد جدید، کار به عنوان بخشی از مآموریت انسان برای مشارکت در بازسازی خلقت  و استراحت به عنوان فرصتی برای بازسازی روح و جسم مطرح شده است.[9] «جان کومر» معتقد است این دو مفهوم، به موازات هم، نمایانگر یک نظم الهی هستند که خداوند برای شکوفایی انسان در نظر گرفته است، البته شکوفایی انسان به منظور همکاری در انجام مآموریت الهی. [10] «راسنر و کیامپا» در تفسیر نامه اول قرنتیان بیان می‌کنند که پولس رسول در باب ۷ به مسیحیان توصیه می‌کند که ایمان آوردن به مسیح به مثابه تغییر وضعیت زناشویی، شغل، یا جایگاه اجتماعی آن‌ها نیست و ]ایشان[ می‌توانند در همان شرایط ]شغلی[  قبلی، به زندگی ادامه دهند.[11]

            پولس رسول در جاهای دیگر به فراخوان (دعوت) خدا برای نجات و همچنین به هدایا و وظایف روحانی اشاره کرده است که به مسیحیان برای بنا و تقویت جامعه مسیحی داده شده‌اند (رومیان ۸-۶:۱۲ و دوم قرنتیان ۱۳:۱۰) اما در آیات ۱۷ فصل هفتم اول قرنتیان، او همین واژگان را به کار می‌برد تا به وظایف اجتماعی و اقتصادی و یا به اصطلاح (مشاغل ) اشاره کند و آن‌ها را به عنوان دعوت و مأموریت الهی معرفی می‌کند[12].[13]

کار- دعوت و یا رسالت

کتاب «هنر انسان بودن» از دیدگاه کتاب مقدس، کار را به عنوان راهی برای مشارکت در عمل خلاقانه خدا تعریف می کند. «جان کومر» معتقد است: «چه از طریق هنر، صنایع دستی، یا هر کار دیگری، تلاش‌های ما می‌تواند حضور و زیبایی خدا را در جهان منعکس سازد».[14]  به این ترتیب، حتی اگر قادر به خلق پدیده‌ای عظیم مانند یک درخت یا طلوع خورشید نباشیم، تلاش‌های خلاقانه ما می‌تواند خدا را جلال دهد و دیگران را به زیبایی و هدف آفرینش الهی اشاره دهد. جالب است که کتاب مقدس نخستین‌بار که از پُری روح‌القدس سخن می‌گوید، آن را در زمینه انجام «کاری» به کار می‌برد.

 «… و او را از روح خدا پر کرده‌ام، با حکمت، فهم، دانش و انواع مهارت‌ها — تا طرح‌های هنری برای کار در طلا، نقره و برنز بسازد، سنگ‌ها را ببرد و بنشاند، در چوب کار کند و به همه نوع صنایع دستی بپردازد.» (خروج ۳۱:۲-۵)

 پس اولین کسی که از روح خدا پر شده است نه یک نبی است، نه یک کاهن و نه یک پادشاه — او یک هنرمند است.  و روح خدا به او )حکمت، فهم( و )دانش( و )انواع مهارت‌ها( را بخشیده است تا ]هنر[ خلق کند.[15] الهیدان «بن وایترینگتون سوم» این‌طور بیان می‌کند:

«گاهی مسیحیان، به‌ویژه آن‌هایی که صرفه‌جویی را پیشه کرده اند ، فکر می‌کنند که خلق آثار هنری پیچیده و زیبا که ارزش زیادی دارد،  اتلاف وقت است یا دست‌کم مدیریت نادرست  است، تازه اگر نگوییم که هنرمند ]کارگر[ گناهکار است. ولی آنچه این روایت کتاب مقدس دراین بخش  پیشنهاد می‌دهد، درست عکس این طرز تفکر برخی مسیحیان است.»[16]

کار انعکاس حضور خداست

پولس رسول در عهد جدید تأکید می‌کند که هر فعالیتی که انسان انجام می‌دهد، حتی فعالیت‌های عادی روزمره مانند خوردن و آشامیدن، باید برای جلال خدا باشد.(اول قرنتیان:۱۰-۳۱) او انسان را به گونه ای از زندگی دعوت می‌کند که جلال و حضور خدا از طریق کارهای انسان آشکار شود. «تیموتی کلر» در این زمینه معتقد است  که کار و فعالیت نه تنها باید به نفع فرد (رضایت شخصی) و جامعه باشد، بلکه به نحوی انجام پذیرد که جلال خدا نیز به نمایش گذاشته شود.[17] در این راستا «راب بل»   مفهوم جلال خدا را به معنای حضور و زیبایی او در خلقت می داند و انسان را به عنوان تصویری از انعکاس خدا در این مسئولیت می نامد که از طریق کارهای خود، خدای نامرئی را مرئی می کند. این نه تنها شامل کار-های ]روحانی[ می‌شود، بلکه هر فعالیت روزمره‌ای مانند تولید، هنر وحتی فعالیت‌های حرفه‌ای را نیز در بر می‌گیرد. [18]

 در دیدگاه عهد جدید، کار کردن نه تنها برای کسب درآمد یا منفعت شخصی است، بلکه باید به گونه‌ای باشد که حضور خدا در آن منعکس شود. نویسنده انگلیکن، «جان استات » نوع کاری که انسان به آن فراخوانده شده‌ است را در به ‌کارگیری  توانایی‌های جسمی یا ذهنی  در خدمت به دیگران می داند، به طوری که ]کار[ برای کارگر، رضایت و تحقق، برای جامعه سود و منفعت، و برای خدا جلال به همراه می‌آورد.[19]

کار برکت است و نه لعنت

بر طبق اتفاقی  که آدم و حوا در باغ عدن رقم زدند، برخی  کار را به عنوان مشقتی بر روی زمین از سمت خدا می دانند.[20] با نگاهی حتی گذرا به کتاب پیدایش، به روشنی درخواهیم یافت که اصل این باور چگونه شکل گرفته است. خداوند آدم و حوا را از خوردن میوه‌ی درختی خاص منع می کند، ولی یک روز، هر دوی آنها از میوه‌ی آن درخت خوردند، پس خداوند به‌ زن ‌فرمود:

«درد و زحمت ‌تو را در ایّام ‌حاملگی و در وقت‌ زاییدن بسیار زیاد می‌كنم … و به‌ آدم ‌فرمود: «تو به‌ حرف‌ زنت‌ گوش ‌دادی     و … به‌خاطر این‌كار، زمین ‌لعنت‌ شد و تو باید در تمام‌ مدّت ‌زندگی با سختی كار كنی تا از زمین ‌خوراک‌ به دست ‌بیاوری… با زحمت‌ و عرق‌ پیشانی از زمین‌ خوراک ‌به ‌دست‌ خواهی آورد.»(پیدایش ۱:۳-۲۴)

بر این اساس، برخی سخت کار کردن روی زمین را نه به‌عنوان عملی نیک، بلکه به‌عنوان مجازاتی از سوی خدا به‌دلیل نافرمانی انسان تلقی می‌کنند.[21]

به نظر می رسد که کار انسان و زایمان زن  هر دو در تورات از سمت خدا نفرین شده است. ولی لعنت و نفرین در اینجا به معنای «طلسم» نیست، بلکه به این معناست که به دنبال گناه انسان‌ها، تغییرات گسترده، برگشت‌ناپذیر و سمی در تجربه خانواده و زمین ایجاد شده است. [22] جان کومر معتقد است: «کار یک برکت است.» برای اثبات سخنش از آیات کتاب مقدس کمک می گیرد، «خدا آدم وحوا را برکت داد و گفت: بر تمامی زمین حکومت کنید ]با انجام فعالیت وکار[ …» (پیدایش ۲۸:۱)

 کار لعنت نیست، همان‌طور که فرزند و فرزند آوری  لعنت ]از سوی خدا[ نیست. «کومر» معتقد است که ما برای حکم‌رانی به نمایندگی از خداوند، به‌عنوان پادشاهان و ملکه‌های او و در همکاری با خالق آفریده شده‌ایم. اما اکنون به جای عمل به این هدف الهی، برای منافع شخصی خود حکم‌رانی می‌کنیم، اغلب بی‌توجه به پیامدهایی که این خودمحوری بر زمین یا ساکنان آن دارد  [23].بنابراین آن «تصویر» اولیه ای  که قرار بود «تصویر باغی زیبا» در مجاورت خدا باشد[24]   و انسان نخست[25] آنرا در سراسر جهان گسترش دهد، تبدیل به  «باغی در تبعید» شد و جهان را به سوی ویرانی سوق داد.[26] و اینطوربه نظر می رسد که تصویر آن «باغ» تصور «کار» را هم با خود به سمت ویرانی برد.

در اخلاق پروتستانی، که به‌ویژه به خاستگاه سرمایه‌داری مدرن توجه دارد، کار کردن به‌عنوان یک «عمل نیک» تلقی می‌شود. به باور و نقد «مکس وبر»، پروتستانتیسم[27] ، که به شکلی عمیق با توسعه فرهنگ صنعتی معاصر گره خورده است، نقشی کلیدی در شکل‌گیری زندگی مدرنی ایفا کرده که در آن، انسان مدرن ناگزیر به «زندگی» در چارچوب ارزش‌ها و الزامات آن است. در این زندگی؛ آن «لذت» خودانگیخته که به طرز بی‌رحمانه‌ای توسط نظم فزاینده بوروکراتیک[28]  حذف شده،  مجدد به عنوان «رسالت» و«کرامت»، به انسان برگردانده می شود.[29]

استراحت – راز یوغ سبک

عیسی ما را دعوت می‌کند تا زندگی‌مان را به شیوه‌ای شبیه  خود او تنظیم کنیم. به گفته «دالاس ویلارد» بسیاری از مسیحیان بر این باورند که پیروی از عیسی صرفاً شامل پیروی از اعمال خوب او، مانند محبت به دشمنان و صبر و تحمل است، در حالیکه بقیه زندگی‌شان مانند دیگران یعنی دنیا است. «ویلارد» معتقد است، این رویکرد به شکست منجر می‌شود و می گوید: « برای تجربه تمامیت زندگی عیسی، باید  تمام سبک زندگی او را پذیرفت. »[30] بنابراین پیروی از عیسی فقط به معنای انجام دادن کار و یا کارهای خاص نیست، بلکه نیازمند پذیرش  سبک و سیاق تمام زندگی اوست، از جمله استراحت، آرامش، و ارتباط عمیق او با خدا.[31]

عیسی نه تنها اعمال خاصی را به پیروانش آموزش می‌دهد، بلکه سبک زندگی او که شامل استراحت و آرامش نیز هست،  الگویی برای پیروان اوست. در عهد جدید، عیسی بارها بر اهمیت آسایش و آرامش  تأکید می‌کند و از پیروانش می‌خواهد که یوغ سبک او را بپذیرند. [32]عیسی مسیح در انجیل متی فرمود:

«بیایید نزد من، ای تمامی زحمتکشان و گرانباران، و من به شما آسایش خواهم بخشید.  یوغ مرا بر دوش بگیرید …در جانهای خویش آسایش خواهید یافت.  زیرا یوغ من راحت است، و بار من، سبک. (متی ۱۱ :۲۸-۳۰)

«جان کومر» معتقد است که این به معنای کنار گذاشتن فشارهای زندگی مدرن و حرکت به سوی یک زندگی متعادل‌تر و آرام‌تر است. سبکی «یوغ عیسی» با مفهوم «استراحت» در عهد جدید همخوانی دارد و نشان می‌دهد که استراحت بخش ضروری از زندگی پیروان عیسی است، که نه تنها به نفع جسمی آن‌ها، بلکه برای سلامتی روحی و معنوی‌شان نیز حیاتی است.[33]عیسی به پیروان خود روشی جدید  برای پذیرش بار انسانیت ارائه می‌دهد، که در آن افراد می‌توانند در کنار او و با گام‌های هماهنگ با وی، با آرامش و تمرکز در لحظه، بار زندگی را ]همراه با او[به دوش بکشند. منظور او یک زندگی بدون مشقت و کار نیست، بلکه مسیح یوغی سبک و قابل تحمل را به پیروانش عرضه می‌کند که می‌توان در او آرامش یافت.[34]

در عهد جدید، استراحت تنها به آرامش فیزیکی محدود نمی‌شود، بلکه به‌عنوان یک آسایش روحانی نیز معرفی شده است. این نوع استراحت به ما کمک می‌کند تا نه‌تنها از کارهای روزمره فاصله بگیریم، بلکه با خداوند ارتباط عمیق‌تری برقرار کنیم. انتخاب‌های آگاهانه و پذیرش محدودیت‌های انسانی نقش مهمی در ایجاد این تعادل دارند، زیرا ما را قادر می‌سازند زمان کافی برای تجدید روحیه و نزدیکی به خدا اختصاص دهیم. [35]

 «جان مارک کومر» معتقد است: «راه‌حل زندگی شلوغ و پراسترس، داشتن زمان بیشتر نیست، بلکه کاهش سرعت و ساده‌سازی زندگی بر اساس آنچه واقعاً اهمیت دارد، است. »[36] او با اشاره به کتاب پیدایش، یادآوری می‌کند که انسان، هرچند «به شباهت خدا» آفریده شده و ظرفیت‌های عظیمی دارد، اما همزمان «از خاک» است و محدودیت‌های بسیاری دارد.[37] این آگاهی از محدودیت‌ها می‌تواند ما را به زندگی متعادل‌تر و آرام‌تر هدایت کند.

 فرهنگ مدرن اغلب تمایل دارد محدودیت‌های انسانی را نادیده بگیرد و هر لحظه از زندگی را با فعالیت‌های مختلف پر کند. اما پذیرش این محدودیت‌ها بخشی ضروری از شاگردی عیسی و راهی برای داشتن زندگی سالم‌تر و متعادل‌تر است. این رویکرد به ما کمک می‌کند تا تعادلی میان کار و استراحت ایجاد کنیم و در چارچوب‌هایی که خداوند برای ما مقرر کرده است، زندگی کنیم. «آنه لاموت» نیز بر این باور است که پذیرش محدودیت‌ها به‌اندازه تلاش برای دستیابی به پتانسیل‌های انسانی اهمیت دارد و یادآور می‌شود که زندگی متوازن، در گرو احترام به این محدودیت‌ها است.[38]

   زندگی روحانی با تمرکز بر آرامش، حضور در لحظه، و حرکت آهسته‌تر معنا پیدا می‌کند. «آدامز والتر»، مشاور روحانی سی. اس. لوئیس، می‌گوید: «همراهی با عیسی به معنای حرکت با سرعتی آهسته و در استراحت کافی است. مشغله زیاد مرگ دعاست و زندگی ما را نابود خواهد کرد.»[39] این دیدگاه به‌خوبی نشان می‌دهد که در مسیر رشد روحانی، آرامش و دوری از شتاب ضرورت دارد. همین موضوع را «جان مارک کومر» نیز در کتاب   « The Ruthless Elimination of Hurry  » مطرح می‌کند، جایی که بیان می‌کند عجله، مانعی بزرگ برای ارتباط عمیق با خدا و رشد روحی است. روش زندگی عیسی الگویی از آرامش، حضور ذهن، و دوری از شتاب‌زدگی را به پیروانش ارائه می‌دهد و ما را به بازنگری در شیوه زندگی و اولویت‌های خود دعوت می‌کند.[40]

واژه یابی کار در کتاب مقدس

در ترجمه عبری عهد قدیم از کتاب مقدس چندین واژه برای بیان مفهوم “کار” یا “زحمت” وجود دارد که هر کدام دارای معانی و ظرافت‌های خاص خود هستند.  به عنوان مثال: מַעֲשֶׂה  (ma’aseh):   در عبری  یک اسم است به معنای “کار”، “زحمت” یا “دستاورد”. این کلمه را می توانیم درآیات ( پیدایش ۲۹:۵؛ خروج ۴:۵؛ ۱۳ و ۱۲:۲۳ ؛ مزمور ۵:۹۲) مشاهده کنیم وهمینطور در کتاب مزامیر. این عبارت در مزامیر غالبا در مدح و ستایش کارهای خداوند به کار می‌رود. (مزمور ۴:۹۲–۵؛ ۲۲:۱۰۳؛ ۱۳:۱۰۴) [41]

 واژه بعدی מְלָאכָה (melakhah):  است که این عبارت هم یک اسم به معنای “شغل” یا “کار” است. ( پیدایش ۲:۲؛ خروج ۱۶:۱۲؛ لاویان ۲۳: ۳ ). این کلمه به ‌ویژه در مورد دست کشیدن از کار و استراحت شبات یا جشن‌ها به کار می‌رود. (خروج ۱۶:۱۲؛ ۹:۲۰ –۱۰؛ لاویان ۷:۲۳–۸؛ ارمیا ۲۲:۱۷–۲۴). کلمه بعدی עָשָׂה (‘asah): است که یک فعل به معنای “ساختن”، “تولید کردن” یا “انجام دادن” است.( روت ۱۹:۲؛ اول سموئیل ۴۵:۱۴؛ دوم تواریخ ۱۰:۳۴؛ نحمیا ۱۶:۴) این واژه گاهی به ابعاد خلاقانه و تولیدی کار خداوند در آفرینش اشاره دارد (اول سموئیل ۴۵:۱۴).[42]

  یکی دیگر از واژگان و یا عبارات עָבַד (‘avad):   به عنوان فعلی است به معنای “کشت کردن”، “زحمت کشیدن” یا “کار کردن.” ( پیدایش ۵:۲، ۱۵؛ خروج ۱۳:۱–۱۴؛ امثال ۱۱:۱۲). در برخی موارد، این واژه به کار مثبت یا خنثی اشاره دارد (پیدایش ۱۵:۲)، در حالی که در موارد دیگر به کار سخت یا طاقت‌فرسا اشاره می‌کند (پیدایش ۱۲:۴؛ خروج ۱۸:۵)[43]

عهد جدید

در بررسی عهد جدید از کتاب مقدس چندین واژه متفاوت برای “کار” وجود دارد. این اصطلاحات رایج در عهد جدید مرتبط با کار یا زحمت عبارتند از: ἐνεργέω (energeō) این واژه فعلی است به معنای “کار کردن” (مرقس ۱۴:۶؛ کولسیان ۲۹:۱؛ دوم تسالونیکیان ۷:۲).  اسم دیگری که به معنای “همکار” یا “شریک کار” است، واژه (συνεργός synergos ) است که در (رومیان ۳:۱۶، ۹، ۲۱؛ فیلیپیان ۲۵:۲) مطالعه می کنیم. در این متون، این اصطلاح اغلب حسی از احترام، ارج‌گذاری و قدردانی نسبت به همکار و مشارکت او را بیان می‌کند. عبارت بعدی  ποιέω (poieō)است که به عنوان فعلی به معنای “ساختن” یا “انجام دادن” بکار برده می شود.(مرقس ۵:۹؛ اعمال ۵۰:۷؛ مکاشفه ۵:۲۱)

کلمه مورد مطالعه بعدی  ἔργον (ergon) است ، یک اسم به معنای “کار” یا “کردار” (یوحنا ۲۰:۳؛ ۴:۱۷؛ اعمال ۳۶:۹)؛ ἐργάτης (ergatēs)، یک اسم به معنای “کارگر” یا “عمل‌کننده” (متی ۳۷:۹؛ اول تیموتائوس ۱۸:۵؛ یعقوب ۴:۵)؛ ἐργάζομαι (ergazomai)، یک فعل به معنای “کار کردن” یا “انجام دادن” است که آنرا در آیاتی نظیر (متی ۲۸:۲۱؛ لوقا ۱۴:۱۳؛ اعمال ۳:۱۸) می توانیم مشاهده کنیم.[44]

واژه یابی استراحت در عهد عتیق

            مفهوم “استراحت” یا “جایگاه استراحت” نقش مهمی در عهد عتیق دارد و به سبّت، معبد، صلح و پادشاهی آینده خدا مربوط می‌شود (برای نمونه، پیدایش ۱۵:۴۹؛ اعداد ۳۳:۱۰؛ تثنیه ۹:۱۲؛ دوم سموئیل ۱۷:۱۴؛ اول پادشاهان ۵۶:۸؛ مزمور ۸:۱۳۲؛ اشعیا ۱۰:۱۱، ۱:۶۶؛ ارمیا ۳:۴۵؛ میکاه ۱۰:۲؛ زکریا ۱:۹؛ روت ۹:۱؛ اول تواریخ ۹:۲۲). در پیدایش( ۲:۲–۳ )آمده است که خدا از کار آفرینش خود استراحت کرد.  שָׁבַת  shavath)) این عمل الگویی شد برای روز استراحت، یعنی (سبّت (שַׁבָּת shabbath) ) وهمچنین برای سبّت هر هفت سال، زمانی که زمین اسرائیل به حال خود رها می‌شد ( شَباتُون شَبات shabbathon shabbath) ()(لاویان ۴:۲۵). [45] کایزر ۳ نمونه دیگر استفاده این عبارت را اینطور بیان می کند:

«معبد» یهوه در اورشلیم به عنوان « جایگاه استراحت» خداوند توصیف شده است (مزمور ۸:۱۳۲، ۱۴) به بنی‌اسرائیل وعده داده شد که در سرزمین کنعان به« آرامش» خواهند رسید (تثنیه ۲۰:۳) به    کسانی که از اسارت بابل بازگشته بودند،« وعده آرامش» داده شد (ارمیا ۲۷:۴۶)»[46]

واژه عبری دیگری که اغلب به “جایگاه استراحت” ترجمه می‌شود מְנוּחָה  menuchah) ) به نظر می‌رسد که با (نوح (נֹח noach)     ( مرتبط باشد. فرم‌های دیگر این واژه در سراسر عهد عتیق دیده می‌شوند ( پیدایش ۹:۸؛ تثنیه ۶۵:۲۸؛؛ اشعیا ۱۴:۳۴؛ مزمور ۷:۱۱۶؛ روت ۱:۳؛ مراثی ۳:۱؛ دوم تواریخ ۴۱:۶؛ استر ۱۶:۹–۱۸) [47] «کایزر» معتقد است که این واژه נוּחָה   menuchah) ) که به معنای جایگاه استراحت است،می‌تواند معنای تخصصی تری پیدا کند که از جهاتی به جغرافیایی، مادی و یا مکانی مرتبط باشد. [48] برای نمونه، یعقوب به اسحاق برکتی می بخشد که به عنوان سرزمینی خوب برای استراحت خواهد بود. (پیدایش ۱۵:۴۹؛ تثنیه ۹:۱۲)

عهد جدید

در عهد جدید، واژه “آنپاوسیس” (ἀνάπαυσις) به معنای “آرامش” یا “آسایش” استفاده می‌شود و به توقف کار یا آرامش روحی و جسمی اشاره دارد (متی ۲۸:۱۱). “ساباتیسماس” (σαββατισμός) به معنای “استراحت سبت” یا “آرامش سبت” است و به آرامشی که مؤمنان در مسیح تجربه می‌کنند و به معنای استراحت نهایی و ابدی در خدا است، اشاره دارد (عبرانیان ۹:۴). واژه دیگری که در عهد جدید به استراحت اشاره دارد “کاتاپاوسیس” (κατάπαυσις) است که به معنای “آرامش نهایی” و روحانی در خداست و به آرامشی که از طریق ایمان به مسیح حاصل می‌شود، اشاره دارد. (عبرانیان ۱۰:۴)[49]  به گفته عبرانیان، بنی‌اسرائیل به دلیل بی‌وفایی خود به‌طور کامل به ]جایگاه استراحت[ خود نرسیدند ، اما ایمانداران سرانجام از طریق مسیح به «آرامش»  حقیقی وارد شده‌اند، ]خواهند شد[. (عبرانیان ۲۲:۱۲–۲۴). علاوه بر این، واژه ای که در کتاب عبرانیان بیان شده، شامل مفهوم استراحت سبّتی آینده و جایگاه استراحت آینده است که به نظر می‌رسد با پادشاهی خداوند برابر دانسته شده است. (عبرانیان ۱۱:۱۰، ۱۶)[50]

کار از منظر اسلام

            از منظر قرآن، کار و تلاش جایگاه ویژه‌ای در بینش اسلامی دارد و به عنوان یک ارزش مهم شناخته می‌شود. کوشش بیشتر در امور دنیوی و اخروی زمینه‌ساز سعادت و رستگاری انسان‌ها در دنیا و آخرت است و مقام آنان را به مرتبه جهادگران در راه خدا ارتقا می‌بخشد. در حدیثی آمده است: “کسى که برای تأمین زندگی خانواده‌اش تلاش می‌کند، همانند مجاهد در راه خداست[51]“ قرآن نیز این مفهوم را تأیید می‌کند و می‌گوید: “وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَى“  (و اینکه برای انسان چیزی جز حاصل تلاش او نیست). (نجم، ۳۹)

 برخی از آیات قرآن به مشاغل پیامبران اشاره دارند؛ پیامبرانی که در کنار مسئولیت رسالت و هدایت جامعه، مشاغل مختلفی را برای تأمین معیشت خود و تشویق دیگران به کار و فعالیت انتخاب کرده بودند. به عنوان مثال، بر اساس آیاتی از جمله سوره هود ، قصص  و سوره انبیاء،  شغل نوح نجاری بود. شعیب به دامداری و کارگری، موسی به شبانی و کارگری، و داود به زره‌ سازی و آهنگری اشتغال داشتند. همچنین آدم و ابراهیم به کشاورزی و دامداری، و ادریس به خیاطی می‌پرداختند. ( هود  ۳۷، قصص ۲۷، انبیاء ۸۰)

در آیات قرآن ، انسان به سخت‌کوشی و تلاش فراخوانده شده است. به عنوان نمونه، در سوره اسراء آیه ۱۹ اشاره شده: «و کسی که سرای آخرت را خواهان باشد و در حالی که ایمان دارد، تلاش لازم را برای آن انجام دهد، این سعی و کوشش از سوی خدا پاداش داده خواهد شد». در جایی دیگر، سوره طور آیه ۲۱ اشاره  می‌کند: «زندگی هر کسی در گرو اعمال خویش است» در بحارالنوار مجلسی آمده که اشتغال به کار مفید و مورد نیاز جامعه، راه رسیدن به موقعیت اجتماعى یک فرد مسلمان مى باشد و شغل او هر قدر از نیازهاى جامعه بکاهد و موجب تقویت و استقلال و آزادى و عزت او می گردد.[52] به بیان دیگر تثبیت موقعیت اجتماعى صاحب شغل در میان افراد جامعه بستگی به کاری است که انجام می دهد.

در نهج البلاغه به اهمیت فعالیت و تلاش مستمر در زندگی اشاراتی شده است. «علی ابن ابی طالب»[53]  کار کردن را نه‌تنها از لحاظ جسمی بلکه از نظر روانی نیز موجب پویایی و احساس ارزشمندی برای انسان می‌ داند. در مقابل فردی را که از کار کردن دوری می کند، شخص ضعیفی  می‌ داند. “کسی که به کار و تلاش روی آورد، نیروی او بیشتر می‌شود و هرکس در کار کردن کوتاهی کند، بر ضعف و ناتوانی‌اش افزوده خواهد شد.” [54] ط-آل البیت در مسایل و شیعه رفتار اقتصادى محمد پیامبر را نیز شیوه اى موفق و کارآمد براى چگونه زیستن می دانست. 

« به فردى که در اثر جهل و غرور, تن به کار نمى داد و خود را نیازمند دیگران نموده بود, فرمود: برو کار کن! و در بالاى سرت بار حمل کن. (و هرچه مى توانى تلاش کن.) و از مردم بى نیاز باش. 
سپس به وى فرمود: همانا رسول خدا سنگ ها را به دوش خود حمل مى کرد و دیوار خانه اش را مى ساخت.[55]»

استراحت از منظر سلام

این واقعیت غیرقابل انکار است که همه «موجودات زنده» برای تجدید قوا و آماده شدن برای ادامه فعالیت نیاز به استراحت دارند؛ استراحتی که به طور طبیعی به سراغ آنها می‌آید و حتی افراد پرکار و حریص را نیز وادار به استراحت می‌کند. .[56] اما از شواهد آیات بر می آید که قرآن أساسا استراحت را واژه ای مجزا از خواب نمی داند و عموما به  خود «خواب» به عنوان یکی از پدیده‌های مهم آفرینش و جلوه‌ای از نظام حکیمانه خالق اشاره می کند. بطور مثال در آیه ۲۳ سوره «روم» اشاره می کند که: «وَ مِنْ آیاتِهِ مَنامُکُمْ بِاللَّیْلِ وَ النَّهارِ وَ ابْتِغاؤُکُمْ مِنْ فَضْلِهِ»؛ یعنی (یکی از نشانه‌های او خواب شما در شب و روز و همچنین تلاش شما برای بهره‌مندی از فضل پروردگار و تأمین نیازهای زندگی است).

در باور اسلام حتی با اشاره به خوابی کوتاه، آنرا استراحتی اجباری و نعمتی از سمت خدا می داند که  به جهت تجدید قوا و آمادگی برای ادامه مسیر به مؤمنان بخشیده می شود. به عنوان نمونه، می‌توان به آیه ۱۱ سوره «انفال» اشاره کرد که درباره رویداد جنگ بدر سخن می‌گوید و بیان می‌کند که یکی از نعمت‌های خداوند بر مؤمنان در آن شب تاریخی  این بود که خواب سبکی بر آنها مستولی شد. این خواب از سوی خداوند آرامشی برای جسم و روح آنان فراهم آورد. «اِذْ يُغَشِّيْكُمُ النُّعاسُ أَمَنَةً مِنْهُ»؛ (و [ به یادآورید ] هنگامى را که استراحتی که مایه آرامش بود از سوى خدا، شما را فرا گرفت).

این استراحت کوتاه، به ویژه پس از پیمودن راهی نسبتاً طولانی، به آنان نیروی تازه‌ای بخشید و آمادگی آنان را برای نبرد سرنوشت‌ساز روز بعد در میدان بدر افزایش داد، نبردی که با پیروزی چشمگیر مسلمانان همراه شد.[57] واژه «نُعاس» (که به خواب سبک و استراحتی ناخواسته اشاره دارد) احتمالاً نشان‌دهنده این است که خوابشان به اندازه‌ای نبود که آنان را در معرض شبیخون دشمن قرار دهد. [58]بنابراین می توانیم اینطور تصور کنیم که این نوع خواب و استراحت نعمت و  موهبتی از جانب خداوند بود. این آیه بر اهمیت و ارزش چنین نعمتی تأکید دارد، زیرا خواب و استراحت در تمام مراحل زندگی، تأثیر مستقیمی بر آرامش أعصاب، جسم و روح انسان، و بازیابی توان او برای تلاش و جهادی نیرومندتر دارد.

کار و استراحت در باور یهود

هزیود، شاعر یونان باستان  بیان می کند که در عصر طلایی، نه انسان‌ها و نه خدایان نیازی به کار کردن نداشتند. در آن بهشت اولیه، خود زمین به سادگی غذا را به فراوانی فراهم می‌کرد. اما باور یهود بر پایه تورات دیدگاه کاملا متفاوتی را ارایه می دهد. در فصل‌های آغازین تورات، بارها خداوند در حال “کار کردن” توصیف می‌شود و واژه عبری ملخا (mlkh) که برای کارهای معمول انسانی به‌کار می‌رود، در اینباره استفاده شده است. [59] «جی ونهام» معتقد است که توصیف فعالیتی خارق‌العاده مانند خلق آسمان و زمین با چنین واژه‌ای کاملاً «غیرمنتظره» است. از همان ابتدا، این خود خدا بود که کار کرد.[60]

کار نه به‌عنوان یک «شر ضروری» در داستان خلقت ظاهر شد و نه هدفی بود که انسان تنها برای آن آفریده شود، بلکه در نگاه خداوند متعال، کار بخشی ارزشمند و لذت‌بخش از خلقت الهی بود. خدا خود دست به کار شد، جهان را آفرید، و از نتیجه آن شادمان گشت.[61]  به گفته «ونهام»، این رویداد نه‌تنها نقطه آغاز باشکوهی برای مفهوم «کار» به شمار می‌آید، بلکه جایگاه و اهمیت آن را در نظام خلقت الهی و در زندگی انسان به‌وضوح نمایان می‌سازد. این دیدگاه، کار را به‌عنوان بخشی از مشارکت انسان در طرح خداوند معنا می‌کند.[62]

 متون و آموزه‌های خاخامی کهن که به اصول اخلاقی و راهنمایی‌هایی در زمینه های مختلف زندگی می‌پردازند به موضوع کار و استراحت نیز پرداخته اند. در «Pirkei Avot» (فصول پدران)  که بخشی از میشنا، مجموعه‌ی مهم متون تلمودی- یهودی[63] تعلیم می دهد که انسان باید کار را دوست داشته باشد و از آن بیزار نباشد. زیرا همان‌طور که تورات به عنوان (عهد) داده شده است، (کار) نیز به عنوان یک نوع عهد و پیمان به انسان بخشیده شده است. [64]چرا که چنین نوشته شده: «شش روز کار کن و همه کارهایت را انجام بده، اما روز هفتم، شبات یهوه خدای توست؛ در آن هیچ کاری نباید انجام دهید.» (خروج۲۰: ۹-۱۰) بطوریکه «رابای ناتان» [65] می گوید: «اشمعیا و اَفتالیون [تورات را] از استادان خود دریافت کردند.» و آنها گفته اند که  « کار را دوست بدارید، از قدرت بیزار باشید و با حکومت صمیمی نشوید.»[66]

رابای «شمعون» پسر ایلعازر در تلمود به نکته قابل توجه ای در اهمیت کار اشاره می کند، حتی آدم (اشاره به آدم و حوا) نیز چیزی نخورد تا اینکه کار کرد، چنان‌که در پیدایش ۲:۱۵-۱۷ آمده است: «و خداوند او را در باغ عدن قرار داد تا آن را کار کند و حفظ نماید» و سپس گفت: «از هر درخت باغ می‌تواند به فراوانی بخورد». رابای «طَرفون» ادعای بزرگتری را بیان می کند، او به کار به عنوان «شرط حضور یهوه» در میان قومش اشاره می کند و حتی خداوند متبارک، حضور خود را بر بنی‌اسرائیل قرار نداد تا اینکه آنها اول کار کردند، چنان‌که در خروج ۲۵:۵ آمده است: «برای من مکانی بسازید تا در میان شما ساکن شوم». [67]

شبات

            شبات در باور یهود مصادف با دست کشیدن از هر نوع فعالیتی  است و علت پیدایش شبات در دو فصل اول کتاب بریشیت (پیدایش) آمده است، هرچند نام این روز به‌طور مستقیم در آنجا  ذکر نشده است ولی می گوید که خداوند شش روز را به آفرینش جهان خلقت اختصاص داد و در روز هفتم از کار (shavat mi-kol melaʾkhto) دست کشید، آن روز را برکت داد و مقدس اعلام کرد.[68] در تمام ۶۱۳ «میتزوا [69] های» سنت یهود، این میتزوای شبات است که از نظر اهمیت برابر با تمام میتزوای تورات است، چنان‌که نوشته شده است: «شبات مقدس خود را به آنان شناساندی و… برای ایشان قوانین، احکام و تعلیم را مقرر کردی [از طریق موسی بنده‌ات] – «برای شناساندن» که این از نظر اهمیت با همه فرامین دیگر تورات برابر است؛ «پدر و مادر خود را احترام کن.» (تلمود، براخوت، ۳:۵:۱)[70]

« اورخت خاییم»  در اهمیت شبات پیشنهاد می کند  که شبات را زودتر آغاز کنید تا به هنگام شروع شبات در حال نقض آن گرفتار نشوید؛ به خانواده‌تان اهمیت رعایت شبات را بیاموزید. [71] رابای «ناتان» بیان می کند که سنت یهود همینطور بر اهمیت یکسان بودن نقش زن و مرد در استراحت و رعایت تعادل زندگی اشاره دارد و اذعان می دارد که همه این موارد برای مردان معتبر است. او می پرسد، از کجا بدانیم که این برای زنان نیز معتبر است؟ و پاسخ می دهد: زیرا در خروج ۳۶:۶ آمده است: «هیچ مرد و زنی برای اهدای معبد کار بیشتری انجام ندهد.» [72]

در ادبیات، شعر و موسیقی یهود، «شبات» به عنوان عروس یا ملکه توصیف شده است، همانطور که در سرود معروف شبات “لخا دودی” آمده است. گفته می‌شود: «بیش از آنکه اسرائیل شبات را نگه داشته باشد، شبات اسرائیل را نگه داشته است.» شبات در درجه اول روزی برای استراحت و غنای روحانی است. واژه “شبات” از ریشه عبری شین-بت-تاو (ש-ב-ת) گرفته شده است که به معنای توقف، پایان دادن یا استراحت کردن است.[73] «آبراهام هشل» همچنین معتقد است که در دعای «کیدوش» دعایی که بر روی شراب خوانده می‌شود و شبات  را مقدس می‌سازد، یهودیان این دو معنی را از شبات به یاد می آورند.  شبات به عنوان « zikkaron   » یعنی یادبودی از آفرینش و همچنین «  zeicher    » به معنای یادآوری خروج از مصر است.[74]

بنابراین شبات از معنای یک روز استراحت به  دو جنبه برجسته ارتقا پیدا می کند. به عنوان جشنی برای آفرینش جهان توسط خداوند وهمچنین یادواره ای از آزادی است. آزادی از اسارت که خدا در روایت خروج از مصر برای بنی اسراییل فراهم کرد، این عبارات شبات را به تاریخ طبیعی و معنوی یهودیت پیوند می‌دهد و آن را نمادی از پیوند انسان با خدا و تجدید مفهوم آزادی می‌سازد.

کار و استراحت از منظر سکولاریسم

سکولاریسم به عنوان رویکردی که دین  را از زندگی اجتماعی، سیاسی و حتی فرهنگی جدا می‌داند، دیدگاه خاصی به کار و استراحت دارد. از دیدگاه سکولار، کار به عنوان ابزاری برای کسب درآمد، تأمین نیازهای مادی و دستیابی به موفقیت و جایگاه اجتماعی در نظر گرفته می‌شود. این رویکرد باعث می‌شود که کار به فعالیتی مصرف‌گرا و تا حدی بی‌روح تبدیل شود که کمتر با ارزش‌های معنوی و اخلاقی پیوند دارد. [75]

از سوی دیگر، مفهوم استراحت نیز از بستر معنوی خود دور شده و به زمانی برای بازسازی توان کاری یا مصرف‌گرایی تبدیل شده است. این دیدگاه سکولار به کار و استراحت، به گفته کریستوفر لش، باعث می‌شود که افراد در پی موفقیت‌های زودگذر و مادی باشند و ارتباط با ارزش‌های عمیق‌تر انسانی و روحی خود را از دست بدهند.[76]

در کتاب فرهنگ خودشیفتگی، کریستوفر لش مفهوم کار و استراحت در دنیای مدرن و سکولار را به ‌شدت به نقد کشیده است. لش معتقد است که فرهنگ مدرن، که با ویژگی‌های خودشیفتگی و تمایل به لذت‌های فوری شناخته می‌شود، سبب شده تا افراد از مسئولیت‌های عمیق و ارزش‌های اخلاقی خود فاصله بگیرند.[77] می توانیم نتیجه بگیریم که کار به جای اینکه وسیله‌ای برای خدمت به جامعه باشد، به ابزاری برای خودنمایی و هویت‌یابی فردی تبدیل شده است.

«ریچارد سنت» معتقد است که این نوع نگاه فرهنگ سکولار به کار، حتی علت از بین رفتن لذت استراحت انسان است. «این فرهنگ انسان‌ها را دائماً در جستجوی تجربه‌های جدید و تحریکات لحظه‌ای قرار می‌دهد، به طوری که افراد دیگر قادر نیستند از لحظات استراحت و خلوت لذت ببرند.» [78] لش می‌نویسد: «استراحت و آرامش در فرهنگ مدرن، جایی برای تأمل و بازسازی روحی باقی نگذاشته است. افراد به جای آرامش واقعی، به دنبال فعالیت‌های سطحی و مصرفی هستند که هیچ‌گاه رضایتی پایدار به ارمغان نمی‌آورد.[79]»

از هنگامي كه انسان بر كره زمين پديد آمد، به جهت رفع نيازهاي خویش نيازمند تلاش و کوشش بود. در تعریف عام، این تلاش و کوشش  «کار» نامیده شد.‌ زندگي آدمی بر محوریت كار مي‌گردد و كار، تلاش انسان جهت حصول به هدف معين است. [80] مکس وبر کار را فراتر از این تعریف می‌برد و آن را «کلید گشایش هر استعدادی در درون انسان» می‌داند. [81] در نقطه مقابل، استراحت به عنوان آسایشی نسبی تعریف می‌شود که زمینه را برای ادامه کار فراهم می‌کند.

 مفهوم کار و استراحت از دیدگاه عهد جدید، فراتر از یک فعالیت روزمره یا ضرورتی برای زندگی است؛ بلکه این دو به عنوان بخشی از مأموریت الهی انسان برای مشارکت در خلقت و رسیدن به تعالی روحی در نظر گرفته می‌شوند. در مقایسه با دیدگاه‌های یهودی و اسلامی، که هر دو بر اهمیت کار در راستای خدمت به خدا و جامعه تأکید دارند، دیدگاه عهد جدید با تأکید بر تقدس هر فعالیتی که به نفع دیگران و برای جلال خدا انجام می‌شود، درک عمیق‌تری از کار و استراحت را به تصویر می‌کشد.

در این میان، رویکرد سکولار، بیشتر به جنبه‌های فردی و مادی کار و استراحت می‌پردازد و از ابعاد معنوی آن غافل است. این مقاله نشان داد که تعادل میان کار و استراحت، نه تنها برای سلامت جسم و روان بلکه برای رشد معنوی و نزدیکی به خدا اهمیت دارد؛ و این رویکرد می‌تواند به عنوان الگویی برای ایجاد زندگی متعادل و معنادار مورد توجه قرار گیرد.    

افزون بر این، اهمیت معنوی کار و استراحت در عهد جدید و آموزه‌های مرتبط با آن، نه تنها در چارچوب زندگی روحانی (مذهبی) بلکه به عنوان یک الگو برای تعادل در زندگی مدرن نیز قابل توجه است. کتاب مقدس، چه از نظر آموزه و چه به‌عنوان نمونه، موضوع کار و استراحت و تعادل مطرح شده میان آنها را  اغلب به‌صورت تأییدی مطرح می کند و همواره با نگرشی مثبت به آن نگریسته  است.

در جهانی که بیشتر به سمت مصرف‌گرایی و مادی‌گرایی حرکت می‌کند، بازگشت به دیدگاه کتاب مقدس به ویژه عهد جدید می‌تواند به فرد کمک کند که میان کار، استراحت و اهداف معنوی زندگی خود پیوند برقرار کند. در مجموع ارزش‌گذاری بر کار و استراحت به شیوه‌ای که روح و جسم به‌صورت هماهنگ پرورش یابند، راهی برای جلوگیری از فرسایش درونی و دستیابی به آرامش عمیق‌تر است و شکوفایی انسان در جهت همکاری با خالق خویش.

نویسنده: داریوش گلباغی

---

منابع

 شیرازی، مکارم. پیام قرآن. جلد دوم. (تهران: انتشارات دارالکتب الاسلامیه، نسخه پی دی اف، چاپ نهم، ۱۳۸۶)

شيرازي، مکارم. ناصر. تفسیر نمونه. جلد شانزدهم. (تهران: انتشارات دارالکتب الإسلامیه، نسخه پی دی اف، چاپ بیست و پنجم،۱۳۷۴)

قرآن کریم. نسخه دیجیتال، ترجمه  استاد سید جلال الدین مجتبوی . (نسخه رایانه ای براساس عثمان طه)

قرآن کریم. نسخه دیجیتال، ترجمه  آیت اله مکارم شیرازی. (نسخه رایانه ای براساس عثمان طه)

کتاب مقدس. ترجمه مژده برای عصر جدید. (انجمن های متحد کتاب مقدس ، ۲۰۱۲)

کتاب مقدس. ترجمه هزاره نو. (انتشارات ایلام، ۲۰۱۴)

گزيده غررالحكم و دررالكلم .کتابخانه آنلاین احادیث شیعه.

https://www.hadithlib.com/books/view/6

      .

(دار إحياء التراث العربي بیروت: نسخه آنلاین، ۱۹۸۳)  مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی. بحارالنوار.

 وسائل الشيعة ط-آل البیت، الشيخ حرّ العاملي. نسخه آنلاین. جلد ۱۷ ، ۶۷

https://lib.eshia.ir/11025/17/67/الكاد_على_عياله_كالمجاهد_فى_سبيل_الله

Arendt, Hannah.The Human Condition. (University of Chicago Pr.; 2nd edition ,14 Jan. 1999)

Comer, John Mark. Garden City. Work, Rest, and the Art of Being Human. (Zondervan, Thomas Nelson. Kindle Edition: 2015)

Comer, John Mark. The Ruthless Elimination of Hurry.(Random House Publishing Group, Kindle Edition: 2019)

Greenhaus, J.H. & et al. The Relation between Work–Family Balance and Quality of Life. )Journal of Vocational Behavior:‌  2003)

Davidson, William. Edition, Minor Tractates, Avot DeRabbi Natan (PDF Edition: David Kasher,2019)

Heschel, Abraham Joshua. The Shabbat. (Farrar Straus Giroux: August 17, 2005)

Jewishvirtuallibrary : www.jewishvirtuallibrary.org/what-is-shabbat-jewish-sabbath

Jerusalem Talmud Berakhot.

https://www.sefaria.org/texts/Talmud/Bavl

Keller, Timothy. Every good endeavor, connecting your work to God’s word. (published in the United States of America by Dutton, an imprint of Penguin Random House LLC, 2012)

Kim Sunhee with Timothy Lim T. N., “Work,” ed. John D. Barry et al., The Lexham Bible Dictionary (Bellingham, WA: Lexham Press, 2016).

Lamott, Anne. Operating Instructions: A Journal of My Son’s First Year (New York: Anchor, 2005)

Lasch, Christopher. The Culture of Narcissism: American Life in an Age of Diminishing Expectations. (W. W. Norton & Company; Revised edition: May 17, 1991)

Orchot Chaim L’HaRosh. Sefaria Community Translation.

https://www.sefaria.org/Orchot_Chaim_L’HaRosh.1.1?ven=Sefaria_Community_Translation&lang=bi

R. Paul, Stevens. Work Matters: Lessons from Scripture. ( Grand Rapids: Eerdmans, 2012)

R. W. Stott, John. Issues Facing Christians Today. (Grand Rapids: Zondervan, 2006)

S, Ahmer. Work-Life Balance. (Reflections and Interventions: 2010)                      http://www.timelenders.com/doc_download/10- download-article. 

Schneider, John R. The Good of Affluence: Seeking God in a Culture of Wealth. (Grand Rapids: Eerdmans, 2002)

Sennett, Richard. The Corrosion of Character: The Personal Consequences of Work in the New Capitalism. (W. W. Norton & Company, kindel edition, 2011)

The Lexham Bible Dictionary (Bellingham, WA: Lexham Press, 2016)

Weber, Max.The Protestant Ethic and the Spirit of Capitalism. (Taylor & Francis e-Library, 2005)

Wenham, G.J. Word Biblical Commentary. vol. 1. (Word: 2002)

Willard, Dallas. The Spirit of the Disciplines: Understanding How God Changes Lives. (Harper One: Reprint edition, 1999)

Witherington, Ben. A Kingdom Perspective on Labor. (Grand Rapids: Eerdmans, 2011)

W. Jones, David. Every Good Thing: An Introduction to the Material World and the Common Good for Christians. (Lexham Press: May 18, 2016)

Zerin, Rachel. Shabbat: WorkWork-Life Balance. Work Life Balance. Shemitah. Occupation. (2018)

---

[1] David, W. Jones, Every Good Thing, An Introduction to the Material World and the Common Good for Christian, (2016  Lexham Press), 35

[2] Ibid, 36.

[3] Stevens, R. Paul, Work Matters, Lessons from Scripture, (Grand Rapids: Eerdmans, 2012  (,9

[4] Stevens, R. Paul, Work Matters, Lessons from Scripture. (Grand Rapids: Eerdmans, 2012 ), 10.

[5] Ibid, 36.

[6] Ibid, 38-40.

[7] Ibid, 9.

[8] Schneider, John R. The Good of Affluence: Seeking God in a Culture of Wealth.) Grand Rapids: Eerdmans, 2002), ^{73–74, 91}

[9] John Mark, Comer, Garden City: Work, Rest, and the Art of Being Human, 83

[10] Ibid, 83-100.

[11] R.E. Ciampa and B.S. Rosner, The First Letter to the Corinthians (Eerdmans: 2010), 306–28.

[12] R.E. Ciampa and B.S. Rosner, The First Letter to the Corinthians (Eerdmans: 2010), 308–9.

[13] در اول قرنتیان ۲۱:۷، پولس بردگی را به عنوان “دعوتی” معرفی می‌کند که در آن امکان خدمت به خدا وجود دارد، که این موضوع به یکی از جنبه‌های بحث‌برانگیز این بخش تبدیل شده است. پولس به بردگان مسیحی توصیه می‌کند که در صورت امکان، آزادی خود را به دست آورند، و به یادآوری این نکته می‌پردازد که همه انواع بردگی در دوران باستان شبیه برده‌داری مدرن مبتنی بر مالکیت نبوده است. برای بررسی دقیق‌تربه این ،  اثر آر. ای. سیامپا و بی. اس. روزنر (۲۰۱۰) رجوع شود . نویسندگان در این کتاب  (The First Letter to the Corinthians ) تأکید می‌کنند که پولس شرایط بردگان مسیحی را سبک نمی‌شمارد و با حساسیت خاصی به این مسئله پرداخته است (ص. ۳۲۷).

[14] John Mark, Comer, Garden City: Work, Rest, and the Art of Being Human, 123

[15] John Mark, Comer, Garden City: Work, Rest, and the Art of Being Human, 124 .

[16] Ben Witherington III, A Kingdom Perspective on Labor (Grand Rapids, Eerdmans, 2011), 51.

[17] Timothy Keller. Every Good Endeavor: Connecting Your Work to God’s Work, )Penguin Publishing Group. Kindle Edition( ,72

[18] Rob Bell, Velvet Elvis: Repainting the Christian Faith, (San Francisco: Harper One, 2012), 80.

[19] John R. W. Stott, Issues Facing Christians Today (Grand Rapids: Zondervan, 2006), 225.

[20] Comer, John Mark. Garden City. Work, Rest, and the Art of Being Human. (Zondervan, Thomas Nelson. Kindle Edition: 2015), 87.

[21] Ibid, 52.

[22] Ibid, 167.

[23] Comer, John Mark. Garden City. Work, Rest, and the Art of Being Human. (Zondervan, Thomas Nelson. Kindle Edition: 2015), 123.

[24] اشاره به باغ عدن در فصول آغازین پیدایش و نویسنده سعی دارد به عواقب آن که تاثیر بر ساختار و هویت کاری و استراحت و تعادل زندگی ما دارد، اشاره کنید. 

[25] اینجا با اشاره به داستان خلقت در کتاب پیدایش  به آدم و حوا و فرزندان ایشان اشاره می کند

[26] Ibid ,163.

[27] پروتستانتیسم یکی از سه شاخه اصلی مسیحیت است که در قرن ۱۶ به‌عنوان واکنشی به آموزه‌ها و عملکردهای کلیسای کاتولیک شکل گرفت. این جنبش با رهبری مارتین لوتر آغاز شد و بر اصولی چون اتکا به کتاب مقدس (Sola Scriptura)، نجات از طریق ایمان (Sola Fide)، و کاهن بودن همه مؤمنان تأکید دارد. پروتستانتیسم به شاخه‌هایی متعددی مانند لوتریانیسم، کالوینیسم و انگلیکان تقسیم می‌شود. (منبع: سایت بریتانیکا) www.britannica.com

[28] بوروکراتیک به سیستمی گفته می‌شود که بر اساس قوانین رسمی، سلسله‌مراتب مشخص و تقسیم وظایف سازمان‌دهی شده است. این ساختار شفافیت، ثبات و کارآمدی را تضمین می‌کند، اما ممکن است به خشکی، کاغذبازی و کاهش خلاقیت منجر شود. بیشتر در سازمان‌های دولتی و شرکت‌های بزرگ کاربرد دارد. (منبع: سایت بریتانیکا) www.britannica.com

[29] Max, Weber, The Protestant Ethic and the Spirit of Capitalism , the Taylor & Francis e-Library, 2005 ,123

[30] Dallas Willard, The Spirit of the Disciplines, Understanding How God Changes Lives (Harper One: Reprint edition, 1999),5-7.

[31] Ibid, 12.

[32] John Mark, Comer, The Ruthless Elimination of Hurry: How to Stay Emotionally Healthy and Spiritually Alive in the Chaos of the Modern World (Random House Publishing Group: Kindle Edition), 81

[33] John Mark, Comer, The Ruthless Elimination of Hurry: How to Stay Emotionally Healthy and Spiritually Alive in the Chaos of the Modern World (Random House Publishing Group: Kindle Edition), 85.

[34] Ibid, 87.

[35] Ibid, 62.

[36] Ibid, 63.

[37] Ibid, 67.

[38] Anne Lamott, Operating Instructions, A Journal of My Son’s First Year (New York: Anchor, 2005) , 84-85

[39] Father Walter Adams, quoted in Alan Fadling, An Hurried Life: Following Jesus’ Rhythms of Work and Rest (Downers Grove, IL: InterVarsity Press, 2013), 94.

[40] John Mark, Comer, The Ruthless Elimination of Hurry: How to Stay Emotionally Healthy and Spiritually Alive in the Chaos of the Modern World (Random House Publishing Group: Kindle Edition), 23

[41] Sunhee Kim with Timothy Lim T. N., “Work,” ed. John D. Barry et al., The Lexham Bible Dictionary (Bellingham, WA: Lexham Press, 2016).

[42] Ibid.

[43] Ibid.

[44] Sunhee Kim with Timothy Lim T. N., “Work,” ed. John D. Barry et al., The Lexham Bible Dictionary (Bellingham, WA: Lexham Press, 2016).

[45] Ibid.

[46] Kaiser, Walter C, The Promise Theme and the Theology of Rest, Bibliotheca Sacra 130, no. 518 (April 1973) ,135–47.

[47] Sunhee Kim with Timothy Lim T. N., “Work,” ed. John D. Barry et al., The Lexham Bible Dictionary (Bellingham, WA: Lexham Press, 2016).

[48] Kaiser, Walter C. The Promise Theme and the Theology of Rest, Bibliotheca Sacra 130, no. 518 (April 1973), 135–47.

[49] Sunhee Kim with Timothy Lim T. N., “Work,” ed. John D. Barry et al., The Lexham Bible Dictionary (Bellingham, WA: Lexham Press, 2016).

[50] Ibid.

[51]  وسائل الشيعة ط-آل البیت. الشيخ حرّ العاملي. نسخه آنلاین، جلد ۱۷ ، ۶۷

https://lib.eshia.ir/11025/17/67/الكاد_على_عياله_كالمجاهد_فى_سبيل_الله

[52]   بحارالنوار. مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، ( دار إحياء التراث العربي بیروت:۱۹۸۳) ، ج۹۰،ص۱۶۰

[53] وی نویسنده نهج البلاغه یکی از مهم‌ترین منابع اسلامی و شیعی است و به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین آثار ادبی عربی نیز شناخته می‌شود. سید رضی (۳۵۹-۴۰۶ ه.ق) عالم و ادیب برجسته شیعه در قرن چهارم هجری، این اثر را گردآوری کرده است.

[54]  وبسایت گزیده احادیث شیعه، گزيده غررالحكم ودررالكلم، ج۵، ۲۰۴

https://www.hadithlib.com

 [55]  همان. ج ۱۷، ۳۸

[56] تفسیر نمونه، آيت الله العظمي مکارم شيرازي. (دارالکتب الإسلامیه، چاپ بیست و پنجم، جلد شانزدهم)،۴۱۹

[57] مکارم شیرازی، ناصر، پیام قرآن،  جلد دوم (تهران: انتشارات دارالکتب اسلامیه، چاپ نهم، ۱۳۸۶)،۳۵

[58]همان،۳۷

[59] Timothy Keller, Every good endeavor, connecting your work to God’s word .( published in the United States of America by Dutton, an imprint of Penguin Random House LLC, 2012), 34-36

[60] G.J. Wenham, Word Biblical Commentary, vol. 1, Genesis 1–15 (Word, 2002), 27.

[61] G.J. Wenham, Word Biblical Commentary, vol. 1, Genesis 1–15 (Word, 2002), 35

[62] Ibid, 36

[63] این مجموعه یعنی میشنا  شامل گفتارهای حکیمان یهودی باستان است که  درباره‌ی اخلاق، راه و رسم زندگی، و ارزش‌های معنوی و اجتماعی رهنمود هایی را به یهودیان می دهد و آنها را برای سعادتمندی تشویق به انجام این رهنمودها می کند.

[64] Rachel, Zerin, Shabbat, Work, Work-Life Balance, Work Life Balance, Shemitah, Occupation.(2018),105

[65] رابای ناتان و نوشتجاتی از این دست جز رساله‌های فرعی یهودی هستند. رساله های فرعی به مجموعه‌ای از نوشته‌های یهودی اشاره دارد که به‌عنوان رساله شناخته می‌شوند، اما در مجموعه‌های اصلی  میشنا و تلمود گنجانده نشده‌اند. این رساله‌ها شامل متون اضافی هستند که موضوعات مختلف مرتبط با قوانین، اخلاقیات، و آداب و رسوم یهودی را پوشش می‌دهند.

[66]The William Davidson Edition, Minor Tractates, Avot DeRabbi Natan (PDF Edition: David Kasher,2019),11

[67] The William Davidson Edition, Minor Tractates, Avot DeRabbi Natan (PDF edition: David Kasher, 2019),11

[68] Jewishvirtuallibrary : www.jewishvirtuallibrary.org/what-is-shabbat-jewish-sabbath

[69] واژه‌ای عبری به معنای “فرمان” یا “دستور” است و در سنت یهودی به دستورات دینی که از سوی خداوند به قوم اسرائیل در تورات داده شده اشاره دارد. در یهودیت، میتزواها به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند:فرامین مثبت (مانند رعایت شبات یا کمک به نیازمندان) که شامل اقداماتی هستند که باید انجام شوند. فرامین منفی،مانند دزدی نکردن یا شهادت دروغ ندادن) که شامل کارهایی هستند که باید از آن‌ها خودداری شود.در مجموع، تورات به ۶۱۳ میتزوا (دستور دینی) اشاره دارد، که شامل راهنمایی‌هایی برای زندگی معنوی، اخلاقی و اجتماعی پیروان یهودیت است.

[70] The William Davidson Edition, Jerusalem Talmud Berakhot, (Online)1:5:3

https://www.sefaria.org/texts/Talmud/Bavli

[71] Ibid, Orchot Chaim L’HaRosh,Sefaria Community Translation, (Online)1:18

https://www.sefaria.org/Orchot_Chaim_L’HaRosh.1.1?ven=Sefaria_Community_Translation&lang=bi

[72] Ibid, Avot DeRabbi Natan (PDF Edition: David Kasher ,2019), 11

[73] Abraham Joshua Heschel, The Shabbat (Farrar Straus Giroux: August 17, 2005), 2

[74] Ibid,13.

[75] Max, Weber, The Protestant Ethic and the Spirit of Capitalism (Taylor & Francis e-Library, 2005),78.

[76] Christopher Lasch, The Culture of Narcissism: American Life in an Age of Diminishing Expectations (W. W. Norton & Company; Revised edition: May 17, 1991),45

[77] Ibid, 13.

[78] Richard Sennett, The Corrosion of Character: The Personal Consequences of Work in the New Capitalism.( W. W. Norton & Company; kindel edition, 2011),13.

[79] Christopher Lasch, The Culture of Narcissism: American Life in an Age of Diminishing Expectations. (W. W. Norton & Company; Revised edition: May 17, 1991),40.

[80] Hannah Arendt , The Human Condition (University of Chicago Pr.; 2nd edition ,14 Jan. 1999),18

[81] Max, Weber, The Protestant Ethic and the Spirit of Capitalism (Taylor & Francis e-Library, 2005), 23.