کتاب مقدس همجنس‌گرایی را به‌عنوان یک گناه می‌شناسد و آن را غیرطبیعی و غیراخلاقی می‌داند، اما این گناه، مانند سایر گناهان، قابل بخشش است و هرکسی که توبه کند می‌تواند بخشیده شود و به جمع ایمانداران مسیحی بپیوندد. کتاب مقدس تأکید دارد که فردی که به‌طور مستمر و بدون توبه گناه می‌کند، نجات نیافته است (اول قرنتیان باب 6 آیه 9-10). این اصل درباره تمام گناهان صدق می‌کند، چه همجنس‌گرایی باشد، چه زنا، دزدی، یا سایر گناهان ذکرشده. مسیحی واقعی کسی است که گناه را ترک کرده، توبه می‌کند، و با کمک خداوند برای غلبه بر وسوسه‌ها تلاش می‌کند.

اگر کسی با وسوسه‌های همجنس‌گرایی دست و پنجه نرم می‌کند اما در تلاش است که از آن دور شود و به خدا نزدیک‌تر شود، او می‌تواند مسیحی باشد و در جمع ایمانداران پذیرفته شود. چنین فردی، مانند هر ایماندار دیگری که با گناه‌های مختلف مبارزه می‌کند، باید از طریق مشاوره و کمک‌های روحانی و روان‌شناختی، در این مسیر قدم بردارد. تفاوت اصلی یک مسیحی با غیرمسیحی در این است که مسیحی برای داشتن یک زندگی خداپسندانه با گناه مبارزه می‌کند، در حالی که غیرمسیحی ممکن است گناه را بپذیرد و در آن زندگی کند.