آیا مسیحیان شریعت دارند؟

شریعت در مفهوم کتاب مقدس به قوانین مذهبی‌ای اشاره دارد که خدا به قوم اسرائیل داد. این شریعت شامل ده فرمان (خروج ۲۰:۳-۱۷) و مجموعه قوانین دیگری است که در کتاب‌های خروج، لاویان، اعداد و تثنیه یافت می‌شوند و به «شریعت موسی» معروف است. اسرائیلیان معتقد بودند که با رعایت این قوانین می‌توانند نجات یابند، اما هر بار که مرتکب گناه می‌شدند، مجبور بودند حیوانی را قربانی کنند. در عهد جدید، انجام شریعت تضمین‌کننده نجات نیست (غلاطیان ۳:۱۱-۱۲). شریعت هدفی داشت: نشان دادن گناه به انسان و هدایت او به سوی نجات‌دهنده، یعنی عیسی مسیح (رومیان ۷:۹-۱۰).

برای مسیحیان، شریعت موسی به معنای انجام تمامی قوانین آن دیگر الزام‌آور نیست، اما این به معنای نبود شریعت در مسیحیت نیست. شریعتی که مسیحیان باید از آن پیروی کنند «شریعت محبت» است، یعنی محبت به خدا و دیگران (یعقوب ۲:۸؛ اول یوحنا ۴:۲۰). این شریعت به جای انجام اعمال مذهبی صرف، بر محبت و مراقبت از دیگران تأکید دارد (یعقوب ۱:۲۷). بنابراین، مسیحیان آزاد از بند گناه هستند، نه آزاد برای بی‌اعتنایی به شریعت محبت. انجام این شریعت نشان‌دهنده ایمان حقیقی و پیروی از مسیح است (یعقوب ۲:۱۲-۱۳).