روح القدس به وضوح در کلام خدا به‌عنوان خدا معرفی شده است. در اعمال رسولان فصل 5 آیه‌های 3 تا 4، زمانی که حنانیا به روح القدس دروغ می‌گوید، پطرس این عمل را معادل دروغ گفتن به خدا می‌داند. این آیه به روشنی نشان می‌دهد که روح القدس همان خداست. همچنین صفات الهی مانند حاضر مطلق بودن نیز به روح القدس نسبت داده شده است. در مزامیر فصل 139 آیه‌های 7 تا 8 می‌خوانیم که هیچ مکانی از حضور او خالی نیست. اول قرنتیان فصل 2 آیه‌های 10 تا 11 نیز نشان می‌دهد که روح القدس از عمیق‌ترین اسرار خدا آگاه است، خصوصیتی که تنها به خدا تعلق دارد.

روح القدس نه تنها دارای صفات الهی، بلکه یک شخصیت کامل است. او فکر می‌کند و می‌داند (اول قرنتیان فصل 2 آیه 10)، احساس دارد و غمگین می‌شود (افسسیان فصل 4 آیه 30)، شفاعت می‌کند (رومیان فصل 8 آیه‌های 26 تا 27)، و تصمیمات مطابق اراده‌اش می‌گیرد (اول قرنتیان فصل 12 آیه‌های 7 تا 11). او به‌عنوان تسلی‌دهنده و مشاوری که مسیح وعده داد، شناخته می‌شود (یوحنا فصل 14 آیه‌های 16 و 26). روح القدس سومین شخص تثلیث است، که به‌عنوان خداوند عمل می‌کند و در هدایت، تعلیم، و همراهی ایمانداران نقش محوری دارد.