کتاب مقدس به‌ وضوح خدا را به‌عنوان «پدر» معرفی می‌کند، و این عنوان در هر دو عهد عتیق و جدید دیده می‌شود. در انجیل متی باب 6 آیه 9، عیسی مسیح در دعا خدا را «پدر ما» خطاب می‌کند. این عنوان نشان‌دهنده رابطه‌ای نزدیک و محبت‌آمیز بین خدا و انسان است. همچنین در اول قرنتیان باب 8 آیه 6 و افسسیان باب 4 آیه 6، خدا و پدر به‌طور همسان معرفی می‌شوند، که بر یگانگی و خدایی پدر تأکید دارد.

این مفهوم در عهد عتیق نیز وجود دارد؛ برای مثال، در تثنیه باب 32 آیه 6، خدا به‌عنوان «پدر» شناخته می‌شود. همچنین در اشعیا باب 63 آیه 16 و ملاکی باب 1 آیه 6، یهودیان خدا را با این عنوان خطاب می‌کردند. عیسی مسیح این شناخت را تأیید و گسترش داد، و شاگردان او نیز خدا را با عنوان پدر پذیرفتند. یوحنا در رساله اول خود (باب 3 آیه 1) به ما یادآوری می‌کند که ما فرزندان خدا هستیم و خدا پدر ماست. این رابطه پدرانه خدا با ما، بخشی اساسی از درک او به‌عنوان یکی از اشخاص تثلیث است.