بی‌همتایی خدا

خدا در صفات نیکوی خود بی‌همتا و بی‌مانند است. برای شناخت تثلیث، لازم است خدا را بر اساس آنچه در کتاب مقدس درباره او گفته شده بشناسیم. اولین صفت بی‌همتای خدا، عدالت اوست. در صفنیا باب 3 آیه 5 می‌خوانیم که خدا در همه طریق‌های خود عادل است و هیچ بی‌عدالتی در او نیست. این عدالت خدشه‌ناپذیر در مزمور باب 145 آیه 17 نیز تأیید شده است. عدالت خدا ایجاب می‌کرد که گناه انسان بی‌سزا نماند، اما محبت او، راهی برای نجات ما فراهم کرد.

محبت خدا نیز بی‌مانند است؛ چنان‌که در اول یوحنا باب 4 آیه 8 آمده است: «خدا محبت است.» او این محبت را با فرستادن پسر یگانه‌اش برای نجات ما نشان داد (رومیان باب 5 آیه 8 و اول پطرس باب 3 آیه 18). علاوه بر این، خدا در نیکویی نیز بی‌نظیر است؛ هر نیکویی و موهبت کامل از اوست (یعقوب باب 1 آیه 17). دانایی خدا نیز مطلق است، چنان‌که در رومیان باب 11 آیه 33 به دانش بی‌پایان او اشاره شده است. نهایتاً، قدرت مطلق خدا در دوم قرنتیان باب 6 آیه 18 تأکید شده است. خدا در تمام صفات نیکوی خود مطلق و بی‌همتاست؛ او نهایت عدالت، محبت، نیکویی، دانایی و قدرت است. شناخت عظمت او، با وجود محدودیت‌های انسانی ما، امری دشوار اما ضروری است.