کدام کلمه درست است؟

بحث تثلیث یکی از عمیق‌ترین آموزه‌های ایمان مسیحی است و نیازمند دقت و تفکر عمیق در کلام خدا. تثلیث به این معناست که خدا یک وجود است که در ذات خود سه شخص دارد: پدر، پسر، و روح‌القدس. این سه شخص هر سه خدا هستند و در ذات الهی یکی هستند، اما شخصیت‌های متمایز خود را دارند. به عبارت دیگر، آن‌ها نه سه خدا هستند (که منجر به شرک می‌شود) و نه یک شخص واحد که در قالب‌های مختلف ظاهر شود (که به بدعت مودالیسم می‌انجامد). هر یک از اقانیم تثلیث نقش خاصی دارند: پدر خالق، پسر نجات‌دهنده، و روح‌القدس هدایت‌گر و تسلی‌دهنده. کلام خدا نیز به وضوح شخصیت مستقل هر یک از اقانیم را نشان می‌دهد؛ برای مثال، در یوحنا باب 12 آیه 28 پدر می‌گوید «من»، در یوحنا باب 17 آیه 24 پسر می‌گوید «من»، و در اعمال رسولان باب 13 آیه 2 روح‌القدس می‌گوید «من». این اشخاص متمایز هر یک خدا هستند، اما با هم یک خدا را تشکیل می‌دهند.

در دعاها و زندگی ایمانی، دقت در شناخت نقش‌های این اقانیم ضروری است. پدر خالق است و فرزندان خود را به فرزندخواندگی می‌پذیرد؛ پسر برای نجات بشر جسم گردید، بر صلیب مرد و با همان جسم قیام کرد؛ و روح‌القدس در قلب ایمانداران ساکن است تا هدایت و تسلی دهد. برای مثال، عیسی مسیح در قلب ما حضور ندارد، بلکه این روح‌القدس است که در قلب ما ساکن است. یا پدر بر روی صلیب نرفت، بلکه این پسر بود که نقش کفاره گناهان ما را ایفا کرد. همچنین ما فرزندخوانده پدر هستیم و عیسی مسیح برادر ارشد و نخست‌زاده است. دعاهای دقیق و آگاهانه‌ای که نقش هر یک از اقانیم را به درستی به جای آورند، باعث جلال خدا می‌شوند و ما را به مشارکتی صمیمانه‌تر با او هدایت می‌کنند. با شناخت صحیح تثلیث، نه تنها از بدعت‌ها و سوءتفاهم‌ها دور می‌شویم، بلکه به درک عمیق‌تری از حضور و محبت خدا دست می‌یابیم.