کتاب مقدس کاملاً الهام خداست، اما این به این معنا نیست که تمام گفته‌ها در آن اعتبار اجرایی یا آموزنده برای زندگی ما دارند. الهامی بودن به این معناست که تمامی مطالب با هدایت روح‌القدس نوشته شده‌اند، حتی مواردی که شامل گفته‌های اشتباه یا گمراه‌کننده افراد یا شیطان هستند. نمونه‌هایی مانند سخنان شیطان در پیدایش ۳:۴-۵ یا گفته‌های گمائیل در اعمال رسولان ۵:۳۸ نشان می‌دهند که این سخنان با الهام خدا ثبت شده‌اند، اما اعتبار عملی ندارند و برای انجام یا پیروی نیستند.

برای درک اعتبار هر بخش، باید متن را در بستر کلی باب یا کتاب بررسی کرد. روح‌القدس که در ایمانداران ساکن است، ما را در تشخیص درستی و کاربرد این موارد یاری می‌کند. بنابراین، در حالی که همه نوشته‌های کتاب مقدس الهامی هستند، باید توجه داشت که برخی بخش‌ها صرفاً برای تعلیم، هشدار یا ارائه زمینه تاریخی و نه برای پیروی مستقیم نگاشته شده‌اند.