کتاب‌های آپوکریفا یا قانون ثانی چیستند؟

کتاب‌های آپوکریفا (یا قانون ثانی) به آثاری اطلاق می‌شوند که در برخی نسخه‌های کتاب مقدس گنجانده شده‌اند، اما جزو کانن کتاب مقدس پروتستان نیستند. این کتاب‌ها شامل ۷ کتابی هستند که در ترجمه یونانی هفتادگان (سپتواگینت) گنجانده شدند، اما در نسخه عبری عهد عتیق وجود نداشتند. این کتاب‌ها عبارت‌اند از: طوبیت، یهودیت، اول و دوم مکابیان، حکمت سلیمان، حکمت بن سیراخ، باروک، و نامه ارمیا. علاوه بر این، نسخه‌های یونانی کتاب‌های دانیال و استر شامل بخش‌هایی طولانی‌تر از نسخه عبری هستند.

در قرن اول میلادی، یهودیان در شورای جامنیا (۹۰ میلادی) فهرستی نهایی از ۳۹ کتاب عبری را به‌عنوان کانن معتبر عهد عتیق تصویب کردند و کتاب‌های اضافی را کنار گذاشتند. پروتستان‌ها در قرن ۱۶ این فهرست ۳۹ عددی را پذیرفتند و کتاب‌های آپوکریفا را کنار گذاشتند. در مقابل، کلیساهای کاتولیک و ارتدکس همچنان این کتاب‌ها را به‌عنوان معتبر پذیرفته‌اند، با این تفاوت که کلیسای ارتدکس چندین کتاب اضافی مانند سوم و چهارم مکابیان، اول و دوم عزرا، و مزمور ۱۵۱ را نیز به فهرست خود اضافه کرده است.

کانن چیست؟
واژه “کانن” به معنای معیار است و در الهیات به فهرست نهایی و معتبر کتاب‌های مقدس اشاره دارد. آپوکریفا به معنای “کنار گذاشته شده” است و در کتاب مقدس پروتستان گنجانده نشده‌اند، اما در کاتولیک و ارتدکس بخشی از کانن محسوب می‌شوند. کتاب‌های آپوکریفا در عهد عتیق و عهد جدید تفکیک می‌شوند و هر کدام فهرست‌های متفاوتی دارند.