شاگردان عیسی مسیح، که دوازده نفر بودند، نقش مهمی در انتشار پیام انجیل ایفا کردند و بسیاری از آنان جان خود را در این راه از دست دادند. نام‌های آنان در انجیل متی باب 10 آیه‌های 2 تا 4 ذکر شده است. تنها مرگ یعقوب، یکی از شاگردان، در کتاب مقدس ثبت شده و او توسط هیرودیس کشته شد (اعمال باب 12 آیه 2). اطلاعات مربوط به سرنوشت دیگر شاگردان بیشتر از تاریخ کلیسا و روایت‌های کلیسایی به ما رسیده است. برای مثال، پطرس به‌صورت وارونه مصلوب شد، متی در آفریقا به شهادت رسید، و یوحنا که تنها شاگردی بود که به مرگ طبیعی در پیری درگذشت، پس از رهایی از تبعید در جزیره پتموس، به ترکیه امروزی رفت. شاگردان دیگر، مانند توماس در هند و اندریاس در یونان، در مکان‌های مختلف بشارت دادند و برای ایمان خود جان باختند.

آنچه اهمیت دارد این است که این شاگردان، با وجود سختی‌ها و تهدیدهای مرگ، هرگز ایمان خود را انکار نکردند و حاضر شدند برای این حقیقت که عیسی مسیح از مردگان برخاسته است، جان خود را فدا کنند. این آمادگی برای مرگ نشان‌دهنده عمق باور آنان به قیام عیسی است. اگر قیام حقیقت نداشت و آنان به دروغ آن را موعظه می‌کردند، منطقی نبود که این‌چنین جان خود را به خطر بیندازند. شهادت آنان به‌عنوان شاهدان قیام، یکی از قوی‌ترین دلایل برای حقیقت این رویداد است و نشان می‌دهد که آنان حقیقتاً به آنچه بشارت می‌دادند، ایمان داشتند.

بعضی از ضد مسیحیان معتقد هستند که شاگردان عیسی مسیح این داستان را از خودشان ساختند تا به نان و نوایی برسند. در این برنامه میخواهیم ببینیم که طبق آنچه در کتاب مقدس نوشته شده و روایات کلیسایی چه بر سر آنها آمد. آیا آنها واقعا به پول و مقامی رسیدند؟

محل شهادت مسیحیان اولیه. کولوسئوم (کلوسیوم) رُم. ایتالیا