کتاب مقدس شواهد روشنی در مورد قیام عیسی مسیح از مردگان می‌دهد و این موضوع را در بخش‌های دیگر مانند متی، مرقس، لوقا، و یوحنا ثبت شده است. تغییر بزرگ در شاگردان که از ترس و پنهان شدن به شاهدانی قوی برای موعظه انجیل تبدیل شدند، یکی از نشانه های اصلی قیام مسیح است. همچنین زندگی پولس، که از یک آذردهنده کلیسا به رسولی پرشور تبدیل شد، گواه دیگری بر حقیقت این قیام است. قبر خالی و ظاهر شدن مسیح به صدها نفر از افراد نیز از قوی و شواهدی مهم در اثبات قیام مسیح به شماره می‌روند. در اول قرنتیان فصل 15، پولس ایمان به قیام مسیح را به‌عنوان اساس نجات و زندگی ابدی شرح می‌دهد، زیرا بدون قیام، مسیح برای آمرزش گناهان مرگ کافی نبود.

قیام عیسی مسیح نه تنها به عنوان پیروزی بر مرگ و نشانه‌های از آمرزش گناهان به شمار می‌آید، بلکه امید زندگی ابدی را برای ایمانداران به ارمغان می‌آورد. پولس در ادامه توضیح می‌دهد که قیام مسیح، پیروزی او بر مرگ را ثابت می‌کند و به ایمان رسول‌داران می‌دهد تا زندگی پیروزمندانه‌ای در مقابل گناه داشته باشند. او به حیات ابدی و بدنی پرجلال اشاره می کند که همه کسانی که به مسیح ایمان دارند، پس از قیامت خواهند یافت. بر اساس این تعالیم، قیام مسیح حقیقتی غیرقابل انکار است که بنای ایمان مسیحی بر آن قرار دارد و نویدبخش پیروزی نهایی بر مرگ است.